Nostalgische bril
Als je wat ouder wordt, steekt nostalgie meer dan eens de kop op. Wij ouderen denken met weemoed aan de tijd dat alles minder gehaast verliep. De tijd waarin je als kind nog op straat kon spelen in plaats van uren naar een scherm turen. Pas als de straatlantaarns aan gingen, werd het tijd om naar huis te gaan. Met de nostalgische bril op, lijkt het leven van vroeger eenvoudiger, verdraagzamer, minder stressvol. Kinderen hadden veel minder keuzes. Dus niet na drie maanden lid van de voetbalclub overstappen naar een andere sport. De wereld zag er gestructureerd uit, althans jouw persoonlijke wereld. Je at met het gezin gezamenlijk aan tafel, niks bord op schoot bij de televisie. Geduld leerde je spelenderwijs want snel luisteren naar een favoriet lied kon je alleen realiseren met een platenspeler. Geen Spotify, geen WhatsApp, geen internet. De radio bracht de wereld wat dichterbij inclusief keurige muziek, hoewel…..die schreeuwers van de Beatles die niet verder kwamen dan yeah yeah yeah moesten ze volgens je vader niet meer laten horen. Vroeger was het de tijd van Rust, Reinheid en Regelmaat. Tijd om anders te zijn dan anderen was er nauwelijks. ADHD: wat is dat? Allergisch voor kleurstoffen: waar heb je het over? De buurman heette ome Johnny, de meester op school sprak je aan met U, de pastoor en de dominee groette je met een knikje, de dokter stond op een voetstuk. Kom daar vandaag de dag nog eens om? Kinderen van vier gaan niet meer naar de tandarts maar naar Kees en het woord U is inmiddels in het museum beland.
Prijzen die we anno 2025 niet meer voor mogelijk houden.
Beter
Maar was vroeger echt beter dan 2025? Of zijn we de nadelen van vijftig jaar geleden simpelweg vergeten? We kunnen super snel met de hele wereld communiceren, hebben in Nederland een hele goede gezondheidszorg en onderdanig zijn we allang niet meer. Gemiddeld worden we ouder dan vroeger en de verwachting is dat 100-jarigen binnenkort geen uitzondering meer zijn. En wees eerlijk, vroeger was de wereld heel wat strenger dan nu. Vaders wil was wet en als je op school een tik van de juf had gekregen en je vertelde dat thuis, kon je een oorvijg krijgen die je nog lang zou heugen. Een depressieve buurvrouw? Daar zijn anno nu deskundigen voor. Vroeger kreeg je al snel het stempel 'gek' als je psychische problemen had. We zijn mondiger geworden, luisteren niet meer naar de Paus en krijgen bijna nooit meer 13 kinderen.
Beleving
Misschien romantiseren we dat vroeger ook wel. Wie zoals ik 70 is, draagt niet alleen een leesbril maar al te vaak ook een roze bril. Als je daarmee naar het verleden kijkt, duw je alle negatieve gebeurtenissen van vroeger uit je geheugen en houd je alleen de mooie dingen over. In je hoofd was het altijd mooi weer en kon je eindeloos buiten spelen. Aan de zomer kwam maar geen einde en iedere winter lag er sneeuw en ijs. Op de ijsbaan kreeg je verkering en die eerste zoen blijkt achteraf onvergetelijk.
Misschien kunnen we leren van het verleden en de goede dingen van toen combineren met de voordelen van het heden. We kunnen de gemeenschapszin terugbrengen, de kunst van geduld herontdekken en af en toe de digitale wereld even laten voor wat het is, om simpelweg te genieten van het moment. Het is niet zozeer de vraag of vroeger alles beter was maar hoe we het beste van vroeger en nu kunnen samenbrengen voor een mooiere toekomst.