Ik weet nie beter of Paóse en Pinkstere valle nooit tegelijk. Ester vrúger gesproke wier over iets wè onmogelijk ies en nooit kan gebeure, dan gebeurt ’t es Paóse en Pinkstere op innen dag valle. Of ’t gebeurt mee Sint Juttemis. Dus ók dan nou, never nooit nie. Oons moeder zee vrúger, dè gebeurt es Paóse op goeie vrijdag valt. Afgelope weekend waar ’t Paóse en dè waar gewoon op zondag en maóndag. Zo es alle jaóre.
Wieste gullie dè ’t Paósfist eigenlijk begint mee Schorselwoensdag. Dè wier in de middeleeuwe afgeroepe om vanaf de woensdag veur Paóse tot en met de zaóterdag gin kerkklokke te luije en turgel nie te speule. De bekende vier T’s; Taltór, Turgel, Tabernaókel en Tauwhoer wiere gespaórt. Tegesworrig kenne we dè nie meer.
Ik weet nie beter of we beginne ’t fist op witte donderdag. We gedenke het leste avondmaól van Jezus en zijn leerlinge. Ik denk dè ze de lunch han overgeslaón, aanders hiete ’t wel de leste middag botterhamme. Gevolgd deur goeie vrijdag. De dag dè Jezus onder ’t kruis gebukt ging op weg om gekruisigd te worre. Mee spijkers van van Leeuwe. Zo hangt hij daór al eeuwe.
En dan volgt stille zaóterdag. Omdè Jezus inmiddels dood in z’n graf ligt worre d’r op stille zaóterdag gin kerkklokke geluid. De stilte veur de storm op 1e Paósdag. De dag van de opstanding van Jezus uit zijn graf. Vur men ies 1e Paósdag alle jaóre meer ’t feest van de lente en het definitieve afscheid van de wintertijd. Zo vuult dè tenminste.
Mar nou truug naór waór ik over begon. Paóse en Pinkstere tegelijk. Ik zij al ze lijve al fan van de Eagles. Alleen zen die in 1980 uit mekaór gegaón mee veul ruzie. Toen un jaór of tien laóter gevraógd wier of ze ooit nog bij makaór zon kome was ’t antwoord. Dè gebeurd pas es de hel bevriest. Mee aander woorde. Dè zal nooit gebeure. Tot ze in 1994 un nieuw plaót uit brochte onder de titel, 'Hell freezes over'. ’t Kon dus toch.
En dè heb ik dees week dus ók ervaóre. Ik fietste deur de polder op de duo fiets mee een van m’n vaste klaante uit ’t zorgcentrum. Hij ies al 91 lentes mar trapte d’r op los of dettie nun wielerkoers moes winne. Ziedegij dè Jan, zeettie. ’t Stikt hier van de Pinksterblomme. Hoe kan dè zeg ik. Zouwe Paóse en Pinkstere dan toch op innen dag kenne kunne valle? Volgens oons moeder kon dè nie mar in de natuur kan alles. Dè ziede toch.
Jan Sprangers