Zonder een centje pijn deed ik onlangs afstand van een doos vol kinder-CD’s. Waar ik normaal zelfs moeite heb om dubbele CD’s op te ruimen, ben ik wel klaar met de kinderliedjes die we zo vaak met onze dochters zongen. Het is tijd voor een nieuw hoofdstuk: een nieuw geluid, maar dan liefst van vroeger…

‘Liedjes met een hoepeltje erom’, ‘Sprookjesboom’, ‘Jokie’, Ernst en Bobbie, K3 en Kinderen voor Kinderen: tientallen CD’s kochten we in de loop der kinderjaren. Waar we met de auto ook naartoe gingen: de favoriete liedjes ‘moesten’ op. Soms probeerde ik er een liedje voor mezelf tussendoor te gooien, maar daar trapte mijn slimme kinderschare niet in. En dus kende ik al snel het grootste deel van het Ernst en Bobbie repertoire, zong ik uit volle borst “Hocus pocus, iedereen kan toveren” en viel ik in slaap met het Jokie en Jet muziekje in mijn hoofd.

De jaren gingen voorbij en ondanks dat de jongste dochter qua leeftijd nog best mee zou kunnen met die muziek, hebben we onlangs met groot genoegen afstand van de CD’s gedaan. Het is sowieso bekend dat de jongste van het stel makkelijk meegaat in het razende tempo van de oudste twee en dat is bij ons in huis niet anders. Dus godzijdank geen K3 en Kinderen voor Kinderen, maar Måneskin, Loreen en Dua Lipa. Ook niet het beste wat God ooit geschapen heeft, maar toch…

Geluksmomentje

De liedjes van de TOP40 gedijen goed in huize Donks, maar de grootste favorieten leren de meiden kennen via TikTok en andere ‘duistere’ apps. Zo zat ik onlangs met de middelste dochter in de auto toen op de radio ‘I gotta feeling’ van The Black Eyed Peas langs kwam. Voor ik het doorhad zat dochterlief in haar beste fonetische Engels mee te zingen. Een geluksmomentje, want ik heb goede herinneringen aan dat nummer. Mijn vrouw en haar vriendin pakten tijdens carnaval altijd hun moment als dit nummer gedraaid werd om op het biljart of podium het zelfverzonnen, aanstekelijke dansje te doen. Niet zelden had dit tot resultaat dat de hele Den Bolder meedeed. Goud!

Door dat autoritje realiseerde ik me dat muziek zich makkelijk over generaties heen beweegt. Want van die hele voorgeschiedenis hebben de dochters (gelukkig) geen weet. Maar op een of andere manier pakt zo’n nummer ook bij de tieners van nu. Iets soortgelijks gebeurde vorige week toen ik mijn oudste dochter opeens uit het niets hoorde zingen: “Don’t stop me now, I’m having such a good time, I’m having a ball…” Met mijn verwondering kon ze niets: “Hoezo, dat liedje kent toch iedereen?”

“Tonight I’m gonna have myself a real good time, I feel alive. And the world, I’ll turn it inside out, yeah, I’m floating around in ecstasy, so don’t stop me now, don’t stop me ’cause I’m having a good time, having a good time.”

Hoop

Dat geeft hoop. Want ondanks het (zeer) bedenkelijke niveau van sommige liedjes die hoog genoteerd staan in de TOP40 (ik noem: ‘Engelbewaarder’, ‘Schultenbräu’, ‘Pornstar Martini’ en ‘Zin in de zomer man’) komen de liedjes van vroeger dus toch ook binnen. Ik probeer dat zelf natuurlijk te stimuleren door te pas en te onpas ‘mijn’ liedjes op te zetten als we in de auto onderweg zijn; dan echter vaak zonder resultaat. Maar toch. Overigens maken de oudste twee op hun musicalles ook kennis met hits uit vervlogen tijden, variërend van Michael Jackson tot Falco.

In Huize Donks is het tijd voor een nieuw geluid, maar dan liefst wel uit vroegere tijden. Natuurlijk: de TOP40 is beter dan alles uit die doos met kinder-CD’s bij elkaar opgeteld, maar ik hoop dat ik mijn dochters in de komende periode een inkijkje kan geven in het rijke archief van de popmuziek, van Beatles tot Green Day. En weet je wat: ik heb er best goede hoop op dat het nog eens kan gaan lukken ook met die muzikale opvoeding. Waar we gestopt zijn met de lp ‘Roltrap naar de maan’ van Klein Orkest maken we ons nu klaar voor het volgende hoofdstuk: rock on!

Marcel Donks, muziekliefhebber uit Waspik