Een besneeuwd landschap, een kasteel, een soldaat zittend tegen een steen en vooral die vrouw die daar op haar paard de besneeuwde bossen doorkruist… Een mysterieus tafereel, zeker door de spannende muziek die er achter werd gedraaid. Als de dag van gisteren kan ik me herinneren hoe de videoclip van ‘Maid of Orleans’ van OMD me in de greep hield. Het was januari 1982 en ik was net 8 jaar oud. Veel zenders hadden we toen niet op tv, maar eens in de week werden videoclips uit de TOP40 uitgezonden. Magisch vond ik dat.

Engels kon ik nog niet, dus waar het nummer van OMD over ging, wist ik niet. Dat maakte ook niet uit, want de sfeer vertelde het verhaal. Een verhaal wat ik eerlijkheidshalve niet helemaal begreep. In een kasteel zat een man een boek te lezen, een andere man te schaken in z’n eentje en die vrouw op haar paard was op weg, maar waar naartoe? En dan wordt ze ook nog met één pijl zo van haar paard geschoten. Een warrig verhaal, maar het was de tijd van de videoclips en dat was magisch. Het kan niet anders of mijn voorliefde voor muziek moet daar ontstaan zijn.

Jaaroverzicht

Aan het einde van het jaar, zo rond Kerst, kwam er altijd een jaaroverzicht van de TOP40 op tv. Ik heb daar nog wat afleveringen van op videoband staan ;-) De wereld zoals die in de muziekfilmpjes werd geschetst, was voor mij de echte wereld. Ik had immers vanuit mijn veilige huisje in mijn veilige dorpje geen enkel referentiekader van wat er in de echte wereld allemaal afspeelde.

Zo maakte ik via Billy Joel kennis met de oorlog in Vietnam. Het sfeervolle ‘Goodnight Saigon’ liet in de video een jongen zien die met de beelden van de oorlog op tv op de achtergrond zat te spelen met plastic soldaatjes. Herkenbaar, want die had ik toen ook. Ik had zelf zomaar de hoofdrol kunnen spelen in die video: onwetend en naïef. Het is een treurig, maar strijdvaardig lied, dat voelde ik toen, begin 1983 al wel, maar ik kon me gelukkig nog geen voorstelling maken van wat oorlog eigenlijk inhield.

Een paar jaar later was daar Jeanny van Falco. Daar heb ik wel wat nachten van wakker gelegen zeg! Want wat er precies gebeurde in de clip, besefte ik later pas, maar ik had toen al wel door dat de hoofdrolspeler geen lieverdje was: wat een creep. Het nummer zelf staat natuurlijk al als een huis, maar met de videoclip erbij is Jeanny een monument in de geschiedenis van de popmuziek. Ik bekeek de clip pas geleden en kreeg er opnieuw de rillingen van.

Kleffe Ridders

Van een heel ander kaliber is ‘I won’t let you down’ van Ph.D. Man, wat heb ik met mijn broer gelachen om die video. Als we toen hadden geweten dat we jaren later een vriendengroep met de naam Kleffe Ridders zouden vormen, dan had deze video een werkje van ons kunnen zijn. Man, man: wat slecht. We zien een jonge Jim Diamond achter een in leren rok geklede vrouw aanlopen en een duister type die daar een stokje voor probeert te steken. Maar bananenschillen worden ontweken, emmers vallen te laat en dolken trillen na. Goud! Ga dat zien op YouTube.

Nog zo’n evergreen: ‘Come on Eileen’ van Dexys Midnight Runners, volgens mij ook uit 1982. Uit de tijd dat tuinbroeken en okselhaar nog konden, zeg maar. Decor van de clip is een typisch Engelse wijk waar de muzikanten als een soort hippies staan de spelen op de hoek van een straat. De zanger en zijn maten achtervolgen vervolgens Eileen: iets wat in deze tijd strafbaar zou zijn. Maar toen kon dat gewoon.

Eigenlijk is het teveel om op te noemen. Hoogste tijd om de videobanden weer eens bij mijn ouders van zolder te halen en te genieten van al die pareltjes uit de jaren tachtig. Want buiten het feit dat de nummers zelf echte evergreens zijn geworden en de eighties, voor mij tenminste, het beste muzikale tijdperk is, is dit hèt tijdperk van de muziekvideo’s. Vaak slecht, amateuristisch, maar wel iconisch. Het baande de weg vrij voor artiesten als Michael Jackson en Peter Gabriel die met hun video’s helemaal los gingen. “Zo worden ze niet meer gemaakt”, zullen we maar denken. Voor mij in ieder geval nostalgie ten top waar ik bij tijd en wijlen graag wat tijd voor vrij maak.

Marcel Donks, muziekliefhebber uit Waspik