Om eerlijk te zijn heb ik het niet zo met publieke figuren die hun emoties uiten over bepaalde nummers. “Zo, die komt binnen” is bijvoorbeeld een uitspraak die elke aflevering van Beste Zangers wel drie keer langs komt. Ik kan daar niet zo veel mee. Vorige week was er ook zo’n moment op NPO Radio 2 toen DJ Jan-Willem Roodbeen ‘vastliep’ na het nummer ‘Fix you’ van Coldplay. In die setting was het echter wel overtuigend, met het prachtige kerkorgel op de achtergrond nog nagalmend…
De setting was de KWF Collecteweek op NPO Radio 2. Ik schrok er van toen ik hoorde dat 1 op de 3 mensen uiteindelijk van dichtbij met kanker te maken krijgt. Eigenlijk wist ik dat al, maar als je het zo hoort dan ga je toch even nadenken hoe zich dat in je eigen leven zal uiten. Helaas hebben we al veel goede mensen moeten laten gaan door die k-ziekte, maar gelukkig hoor je tegenwoordig vaker de succesverhalen. Hopelijk komt er dan uiteindelijk echt een ommekeer en blijft deze ellende onze kinderen en kleinkinderen gespaard.
Roodbeen schoot vol toen hij het nummer ‘Fix you’ moest afkondigen. Het nummer werd speciaal aangevraagd voor de 17-jarige Norah die op dit moment in behandeling is voor lymfeklierkanker. Die verhalen zijn altijd ver van je bed en om eerlijk te zijn doen ze mij nooit zoveel. Maar het kan niet anders of Roodbeen, zelf vader, moet aan zijn eigen kinderen gedacht hebben toen hij luisterde. Kijk, en dan vind ik het dus wel overtuigend en betrap ik mezelf erop dat ook ik even verder denk. Want nondeju, het zal je als ouder toch gebeuren dat een van je kinderen kanker krijgt; dan zakt de grond onder je voeten vandaan…
“When you try your best, but you don’t succeed. When you get what you want, but not what you need. When you feel so tired, but you can’t sleep, stuck in reverse. And the tears come streaming down your face when you lose something you can’t replace. When you love someone, but it goes to waste: could it be worse?” (Fix you - Coldplay)
Hoop
Een van de uitzendingen op Radio 2 ging deze KWF-week over hoop als je de diagnose kanker krijgt. Want na de eerste schrik ga je angstvallig op zoek naar iets om je aan vast te klampen. Een overlevingsstrategie, zo werd door een deskundige uitgelegd. Je hebt ook eigenlijk geen keuze, want zelfs als de prognose erg slecht is, ga je met je naasten op zoek naar een lichtpuntje; je droomt om te overleven. En die naasten heb je keihard nodig, want deze strijd kun je alleen niet winnen.
“Geloven is niet zo moeilijk, ’t is eigenlijk zekerheid. Maar hopen is vooruitzien in wankele onwetendheid. Geloof en hoop, ze bieden slechts wankel evenwicht. Maar de liefde biedt veel meer besef ik telkens weer.” (Geloof hoop liefde - Vreemde Kostgangers)
Ik hoop dat het onderzoek naar kanker en de behandeling van kanker in dit tempo doorgaat zodat de gevolgen in de toekomst niet zo desastreus zijn als nu. Want één ding is zeker: we gaan er hoe dan ook mee te maken krijgen. En volgens mij is dat precies het moment dat je spijt krijgt van dingen die je niet gedaan hebt of woorden die je nooit uitgesproken hebt. En dat is logisch hoor: het leven is nu eenmaal niet altijd zo simpel, maar een eyeopener is het wel.
“Er is een man laatst doodgegaan die nog geen dag van zijn bestaan tevreden was, maar dat begreep hij pas toen er geen weg terug meer was. Vlak voor zijn dood pas kreeg hij spijt van zoveel angst, verloren tijd en hij vertelde mij over de hel die hij zijn leven lang had meegemaakt.” (Verloren tijd - Klein Orkest)
Moreel verplicht
Wij zijn al jarenlang donateur voor KWF, voor ons een logische keuze. Volgens mij is de Collecteweek op Radio 2 ook een succes geworden. Het is jammer dat het nodig is, maar kanker hoort nu eenmaal bij het leven. Daar hebben we gewoon mee te dealen, dus zijn we, mijns inziens, moreel verplicht onderzoek naar kanker te ondersteunen. Hopelijk niet voor onszelf of onze kinderen, maar er is altijd iemand mee geholpen in de toekomst. O ja, je kunt ook na de Collecteweek nog gewoon doneren hoor…
“Lights will guide you home and ignite your bones and I will try to fix you. And high up above, or down below when you’re too in love to let it go. But if you never try, you’ll never know just what you’re worth. Lights will guide you home and ignite your bones and I will try to fix you.
Tears stream down your face when you lose something you cannot replace. Tears stream down your face, and I, tears stream down your face. I promise you I will learn from my mistakes. Tears stream down your face, and I. Lights will guide you home and ignite your bones and I will try to fix you.”
Marcel Donks, muziekliefhebber uit Waspik