In het archief van de Heemkundekring bevinden zich kopieën van twee kaarten die gemaakt zijn door Piet Smits (geboren 5 maart 1909). Hij heeft altijd gewoond in de boerderij aan de Vrouwkensvaartsestraat 28. Toen hij 65 werd, heeft hij een bungalow naast zijn boerderij gebouwd en ging daar samen met zijn vrouw wonen. In 1986 verhuisden ze naar Thorn, dichter bij hun dochter. En daar genoten ze van de kleinkinderen en de omgeving met zijn prachtige natuur. Juist daar in Thorn heeft hij zijn gedachten laten gaan over het Waspik van toen hij jong was.

Alles wat hij nog wist van vroeger heeft hij beschreven en dat was veel. De kaarten zijn zo gedetailleerd, je voelt gewoon dat elke herinnering met veel liefde is weergegeven. Je leest over de mensen die daar woonden of gewoond hebben. De natuur met zijn vele soorten bomen en heggen.

Ook veel toponiemen benoemde Piet zoals: Korte weg, Padjes, Dorpsweg, Tolweg (3 cent per fiets moest je betalen), Bergspad, Den Dijk, Geer, Lange Hoeven, Blokjes of den Doolhof, Fort, Hoge Akker, Hoge Wei, Steen Wei, Hoogblok, Wagenweg, Eikenwal, Leikanten, Klinkert, de Putten, Haverstegje, enz.

Onze toponiemenwerkgroep beschikt sinds enkele jaren over prachtig afgedrukte kadastrale kaarten uit 1832. En met behulp van die kaarten kunnen we al deze toponiemen een plaatsje geven. Onze kring is opgericht in 1986, waarschijnlijk heeft hij naar aanleiding daarvan die kaarten gemaakt. Hij heeft zelf die kopieën aan onze kring geschonken. In de detail afbeelding kun je zien met hoeveel aandacht hij deze gemaakt heeft. Daarop staat het huis van de familie Kemmeren, dat toen stond op Vrouwkensvaartsestraat 43. Op die plaats heeft de familie een ander huis in passende stijl gebouwd. De vader van de huidige bewoner was Freske de Jager zoals dat op het kaartje staat. Bij het huis staat een schuurtje ingetekend. Vooraan straat een hek met een poort en tegenover het huis geeft hij aan dat daar ongeveer de brandput moet zijn geweest.

Dat hij zo van de natuur hield, blijkt o.a. uit dat hij aangeeft dat in de tuin een “Pracht boogert van vroeger jaren” was. Zo geeft hij op die twee kaarten heel veel informatie hoe het vroeger was. We kunnen de beschreven toponiemen waarvan we er sommige al kenden nu definitief een plaatsje geven met eraan gekoppeld een kadastraal nummer. Wat zal het voor de familie een grote tegenslag zijn geweest dat hij na een jaar in Thorn gewoond te hebben plotseling overleed. In zijn gedachtenisprentje staat ook hoe hij graag in de polder vertoefde waar hij de gewassen en dieren met een kennersblik volgde tijdens de vele seizoenen. En nu na ruim vijfendertig jaar dat hij die twee pareltjes heeft getekend, verwonderen wij ons nog steeds over zijn kennis van toen.