Het Parkpaviljoen had niet meer bestaan zonder Jan Weijters. En ook achter het succesvolle Geheugenpaviljoen was hij de drijvende kracht. Vorige week werd de 76-jarige Waalwijker verrast met een koninklijke onderscheiding.
De complimenten vlogen hem om de oren, vorige week bij zijn afscheidsfeest in het Parkpaviljoen. Coördinator Jan Beerens van het geheugenpaviljoen in Waspik prees hem om zijn ‘zeer bevlogen, tomeloze inzet’ voor de dementerende medemens. Loco-burgemeester/wethouder Timon Klerx, die hem het koninklijke kruis op mocht spelden, sprak van een stuwende kracht achter het Geheugen- en Parkpaviljoen. ”Zonder jou was het Parkpaviljoen nooit zo’n mooie plek geworden in en voor de samenleving”, zei de wethouder. Bestuurslid Peter Monsieurs van het Parkpaviljoen deed er nog een schepje bovenop. “Als jij destijds niet had besloten het Parkpaviljoen even op slot te doen, hadden wij nu geen Parkpaviljoen meer gehad. Want het had een zeer slechte naam, toen.”
Ontmoetingscentrum
Weijters zelf kan dat alleen maar bevestigen. “Zo’n twaalf jaar geleden was ik bestuurslid van het Parkpaviljoen”, licht hij toe. “Het was toen een goedlopende kroeg. Mensen zaten hier zes dagen in de week zwaar te drinken en verveligheid uit te halen.” Samen met het toenmalig bestuur besloot hij de tent drie weken te sluiten. “Daarna gingen we alcoholvrij verder. Dat hielp. Van de zestig vaste klanten bleven er slechts vier over”, lacht hij. Veel bestuursleden vertrokken, nieuwe kwamen er bij. Die nieuwe club maakte er weer een prettig en goedlopend ontmoetingscentrum van. Alcohol wordt er inmiddels weer geschonken, maar dat leidt nu niet meer tot ongeregeldheden. Weijters is blij dat het Parkpaviljoen gespaard is gebleven. “Geweldig om te zien hoe het nu draait. Het voorziet duidelijk in een behoefte, als je ziet hoeveel mensen er komen en hoeveel activiteiten er georganiseerd worden. Dat is echt onvoorstelbaar.”
Geheugenpaviljoen
Eén van de meest succesvolle activiteiten is het Geheugenpaviljoen. Elke dinsdagochtend komen zo’n dertig mensen met beginnende dementie en hun naasten op deze gezelligheidsochtend af. Ook hier had Jan Weijters een belangrijke vinger in de pap. “Na mijn pensioen raakte ik betrokken bij de organisatie dementievriendelijke gemeente. Er was toen al een Geheugenpaviljoen, dat toen bij Balade gehouden werd. Maar die ruimte was niet geschikt en ik stelde voor om dat naar het Parkpaviljoen te verplaatsen. De eerste keer hadden we nul bezoekers maar al snel werden dat er meer. Nu moeten we zelfs een wachtlijst hanteren, omdat de zaal anders te klein is.”
Jan Weijters zaal
Jan Weijters heeft zich de afgelopen jaren al steeds verder teruggetrokken uit zijn bestuurstaken en als coördinator van het Geheugenpaviljoen. Vorige week dinsdag kreeg hij zijn definitieve afscheidsfeest aangeboden tijdens het Geheugenpaviljoen, met dus de koninklijke onderscheiding. Het Parkpaviljoen eerde hem met een naambordje op de kleine zaal, die heet voortaan Jan Weijters zaal. Hij heeft ook nog veel gedaan voor het Wandelpark. Vindt hij het niet jammer om te stoppen met al dat dankbare vrijwilligerswerk. “Van de ene kant wel, maar het kan niet anders”, zegt hij met enige spijt in de stem. “Ik ben nu honderd procent mantelzorger voor mijn vrouw, die Alzheimer heeft.” Hij kan terugkijken op een mooie ‘carrière’ als waardevolle vrijwilliger voor de Waalwijkse gemeenschap.